Dubbelinterview

Dubbelinterview

GSM heeft unaniem gekozen voor het scenario van de Zelfsturende professional. In de scenarioplanning is uitgegaan van twee drijvende krachten; continu leerproces (life long learning) versus afgebakend leren; collectivisme versus individualisme.  Samen met Harry heb k dit scenario doorgenomen en komen tot het volgende.

Kijkend naar de inhoud van het scenario zijn we op Het Hooghuis al aardig aan het voorsorteren op 2030. Er zijn verschillende projectgroepen in het leven geroepen die zich onder andere bezig houden met: het digitale portfolio; Talentontwikkeling wat een onderdeel is van het LOB programma; leerlingen leerjaar 3 en 4 lopen wekelijks stage waar men leert op de werkplek; de praktijkdocenten zijn naast het mentorschap ook coaches voor hun leerlingen, waarbij wekelijks reflectiegesprekken plaats vinden met als insteek een goede keuze maken voor het  vervolgonderwijs. Er moet binnen Het Hooghuis, nog wel wat werk verzet worden op het gebied van nieuwe media. Ondanks dat er voldoende pc’s en digiborden zijn, wil dat nog niet zeggen dat we daar ook het maximale uithalen.

De maatschappij vraagt om andere talenten van onze leerlingen. Het bedrijfsleven wil het liefst hoog opgeleide medewerkers die breed inzetbaar zijn voor het bedrijf. Onze leerlingen zijn juist gebaat bij een duidelijk structuur en organisatie waardoor zij zich in hun kracht voelen staan. Dit zal voor ‘onze’ leerlingen nog lastig kunnen worden in de toekomst.

De vernieuwde beroepsgerichte examens die nu in ontwikkeling zijn sorteren voor, op de vraag vanuit het bedrijfsleven. Dat zal voor leerlingen nog even een zoektocht worden.

Kijkend naar het geschetste perspectief voor leerling dan zien we wel  mogelijkheden tot ontwikkeling. In het portfolio staan alle belangrijke ontwikkelingen van de leerling, zonder dat deze te plaatsen zijn op een bepaald niveau of leerweg, want deze heeft de leerling zelf kunnen bepalen.

Voor de docenten breken drukke jaren aan. Een masteropleiding voor de docent is wel een verrijking, maar is ook niet altijd zalig makend. In ‘ons’ onderwijs gaat het vooral om de relatie die een docent opbouwt met zijn leerlingen. Daar zijn jammer genoeg geen opleidingen voor te vinden! De andere aspecten horen bij de professionele attitude en aanpassingsvermogen van de docent.

De organisatie is nu nog niet klaar voor al deze ontwikkelingen. Dat betekent dat het management een goede visie moet hebben die zich uitsplitst op de lange en de middellange termijn. Belangrijk is dat het management ruimte biedt voor de ontwikkeling van de docent en daarbij de docent ook inzet als een professional die weet wat goed is voor ‘zijn’ leerlingen, voor de organisatie en voor de docent zelf.